วันพุธ, พฤศจิกายน 27, 2556

เริ่มต้นจากบทพระราชนิพนธ์ ที่ชื่นชอบ....

ชนใดไม่มีดนตรีกาล...


ชนใดไม่มีดนตรีกาล
ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก

อีกใครฟังดนตรีไม่เห็นเพราะ
เขานั้นเหมาะคิดกบฎอัปลักษณ์

ฤๅอุบายเล่ห์ร้ายขมังนัก
มโนหนักมืดมัวเหมือนราตรี

อีกดวงใจย่อมดำสกปรก
ราวนรกเช่นกล่าวมานี่

ไม่ควรใครไว้ใจในโลกนี้
เจ้าจงฟังดนตรีเถิดชื่นใจ


พระราชนิพนธ์แปล ในรัชกาลที่ ๖ (ต้นฉบับของ วิลเลี่ยม เช็กเปียร์) 

...................................................................................................................


 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น